Daniele Bucciarelli, ZNALEZIONE GNIAZDKO, 1877

50,1 x 37,1cm - olej, deska sygn. l.d.: D Bucciarelli | Roma 1877

 

Na odwrocie centralnie notatki ramiarskie (czarną kredką): No 6, 19 3/4 x 14 3/4; obok: 8916#; 763/105; ponadto (czarnym flamastrem): D. Bucciarelli | ROMA | 1877

 

 

Daniele Bucciarelli (Rzym 1839 –1911 Velletri) włoski malarz, który po ukończeniu Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie przez kilka lat uczył w szkole technicznej Cesi. Jego liberalne idee skłoniły go do zaciągnięcia się w szeregi zwolenników Garibaldiego. Brał czynny udział w wydarzeniach politycznychw latach 1859-60 za co trafił na cztery lata do rzymskiego więzienia San Michele. Brał udział w wystawach: we florenckiej w 1867 r. (Gra w szachy) oraz w Mediolanie w 1879 r. (Arco di Tito, Marina, Paludi, Una dolce contemplazione) i w 1881 r. (Strada in Articoli). W 1881 roku wstąpił do Towarzystwa Akwarelistów. Na Międzynarodowej Wystawie w Rzymie w 1883 r. prezentował Una strada a Venezia, a na Wystawie Towarzystwa Amatorów i Koneserów w 1893 r. – Pasterkę. Wystawiał także w Turynie w 1884 r. i w Wenecji w 1887 r.