Janina KRAUPE-ŚWIDERSKA (1921 - 2016), Znaki; 1988

Linoryt barwny, papier; w oprawie: 35,5 x 30 cm; w św. p-p: 15 x 10 cm
Sygn., dat., opisany u dołu białą farbą: „Znaki” e.d.a V J. Kraupe 1988
Ed.: egzemplarz autorski

Jedna z najciekawszych i najoryginalniejszych Polskich artystek. Już w wieku siedemnastu lat w 1938 roku rozpoczęła studia malarskie na krakowskiej ASP. W latach 1942 – 1943 uczestniczyła w konspiracyjnej działalności teatralnej Kantora. Po wojnie kontynuowała studia w zakresie malarstwa sztalugowego pod opieką Eugeniusza Eibischa a także w zakresie malarstwa monumentalnego pod kierunkiem Wacława Taranczewskiego. Równolegle studiowała grafikę w pracowniach Andrzeja Jurkiewicza i Konrada Srzednickiego. Pracowała na macierzystej uczelni uzyskując tytuł profesora nadzwyczajnego w 1980 roku a w 1987 profesora zwyczajnego. Współuczestniczyła w kształtowaniu polskiej sztuki nowoczesnej będąc jednocześnie autsajderką skupioną na własnym kierunku. Artystka związana była z Grupą Krakowską. Janina Kraupe – Świderska w swoich pracach odwołuje się do tradycji alchemicznych gdzie nie było jeszcze wyodrębnionych poszczególnych nauk. Świadomie wybierając kierunek poza tym co wydaje się aktualne sięga głęboko w przestrzeń duchową gdzie doskonalenie siebie przekłada się na doskonalenie materii. W jej pracach pojawia się swoisty rodzaj pisma w którym widoczne są wpływy różnych alfabetów dawnych i współczesnych czy form zapisów nutowych. W jej pracach każdy symbol, kolor ma uzasadnienie. Prace artystki intrygują, wibrują, są otwarte i niejednoznaczne.
Jej prace znajdują się w licznych muzeach i kolekcjach prywatnych m.in. w Muzeach Narodowych w Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu, Szczecinie, Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi jak również muzeach w Dortmundzie, Dreźnie, Florencji, Genewie, Nowym Jorku, Oxfordzie, Sao Paulo Wiedniu i wielu innych.