Antoni SUCHANEK (1901-1982), Zestaw 3 autolitografii z teki „Ruiny Starej Warszawy”, 1945

1. Kościół św. Jacka - autolitografia, papier, 48 x 31 cm (w świetle passe-partout), dat. i tyt. na płycie oraz sygn. ołówkiem przez autora l. d. Nakład 300 egz. Warszawa 1945.
2. Kościół Franciszkanów - autolitografia, papier, 33 x 37 cm (w świetle passe-partout), dat. i tyt. na płycie oraz sygn. ołówkiem przez autora p. d. Nakład 300 egz. Warszawa 1945.
3. Plac Trzech Krzyży z kościołem św. Aleksandra - autolitografia, papier, 27 x 34 cm (w świetle passe-partout), dat. i tyt. na płycie oraz sygn. ołówkiem przez autora p. d. Nakład 300 egz. Warszawa, 1945.
Antoni Suchanek w latach 1917-1922 studiował w krakowskiej ASP u Józefa Mehoffera i Teodora Axentowicza, a następnie w Bydgoszczy u Leona Wyczółkowskiego. Od 1925 często przebywał w Orłowie, jednocześnie prowadząc pracownię w Warszawie. Był jednym z założycieli Koła Marynistów Polskich, a także przewodniczącym Sekcji Plastycznej Ligi Morskiej i Kolonialnej. W 1926 był współzałożycielem Związku Plastyków Pomorskich, a w 1937 ZZPAP w Gdyni. Blisko związany z warszawską Zachętą, gdzie od 1937 do wybuchu wojny był gospodarzem wystaw.
W czasie II wojny światowej był więziony w obozie koncentracyjnym. W 1946 powrócił do Gdyni i osiedlił się w Orłowie. Tworzył kronikę ilustrującą podnoszenie z ruin zniszczonego miasta (cykl „Stocznia buduje”). Aktywny uczestnik życia artystycznego w Trójmieście, czego efektem było stworzenie w kawiarni artystycznej Cyganeria Grupy Polskich Marynistów Plastyków. Wsparł go w tym Marian Mokwa. Malował ilustracje do wielu czasopism ukazujących się na Wybrzeżu.