17 marca 1929 roku decyzją Ministra Skarbu został został powołany do życia Bank Polski Polska Kasa Opieki S. A. Bank miał zapewnić usługi finansowe we wszystkich największych skupiskach emigracji po to by jak największa część oszczędności emigrantów przechodziła przez polskie banki.
Przez pierwsze 10 lat działalności zostały otworzone zagraniczne placówki w: Argentynie, Francji, Palestynie i USA
Po 1945 r. bank dodatkowo zajął się obsługą międzynarodowych operacji finansowych rządu PRL.
W latach 70-tych BANK PKO S.A. otrzymał zgodę na prowadzenie rachunków dewizowych osobom fizycznym posiadającym dewizy o nieudokumentowanym pochodzeniu.
Od 1989r. bank oferuje działalność uniwersalną z oferta bankowości detalicznej, korporacyjnej i inwestycyjnej.
14 grudnia 1994 weszła w życie ustawa o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz.U.1994.4.18) Skarb Państwa do dnia 31 grudnia 1999r. gwarantował za zobowiązania banku z tytułu wkładów oszczędnościowych, na które wystawione dowody imienne.
Certyfikat stanowił dowód zawarcia umowy o depozytowy wkład oszczędnościowy na określoną ilość miesięcy od dnia wystawienia pomiędzy posiadaczem bonu a PKO S.A.
Termin wniesienia wkładu, jego oprocentowanie oraz dane właściciela były wpisywane na certyfikacie w dniu jego wystawienia.
Każdy certyfikat był gwarantowany przez Skarb Państwa
Certyfikaty były wartościami dewizowymi a ich obrót podlegał ograniczeniom wynikających z przepisów prawa dewizowego o obrocie dewizowym
Każdy certyfikat podlegał wykupowi po okresie na nim oznaczonym. Nie zrealizowany certyfikat podlegał umorzeniu i w trybie przepisów o umorzeniu imiennych dowodów oszczędnościowych.
Każdy certyfikat w zależności od ilości miesięcy posiadał określoną ilość kuponów.
Certyfikaty imienne 12-miesięczne
Certyfikat 12-miesięczny posiadał 2 kupony płatne po 6 i 12 miesiącach oraz dodatkowo posiadał kupon kontrolny
Certyfikaty posiadają znak wodny bieżący Typ XIV – figura linearna z literą K w owalu
