Józef Hałas (1927 Nowy Sącz - 2015 Wrocław), Bez tytułu, 2004 r.

gwasz, papier, 60,5 x 38 cm w świetle oprawy, sygn. i dat. p.d.: JHałas 04

Artysta, malarz, klasyk polskiej sztuki XX wieku należący do pokolenia Arsenału, wymieniany wraz ze Stanisławem Fijałkowskim, Stefanem Gierowskim czy Jerzym Nowosielskim, niezrównany kolorysta. Urodził się w Nowym Sączu. W 1949 roku przeprowadził się do Wrocławia gdzie rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w pracowni Eugeniusza Gepperta, uzyskując dyplom w 1954 r. W 1956 r. zakłada Grupę X zrzeszającą twórców lokalnego środowiska plastycznego. W latach 1958–2001 związany był pracą dydaktyczną z PWSSP. W latach 1984–1985 pełnił funkcję prorektora PWSSP, a w 1985 objął katedrę Malarstwa na Wydziale Malarstwa i Rzeźby. W 1990 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Na początku lat 60. XX w. artysta pracuje nad dwoma cyklami – Wnętrzami oraz Drogami. Oba cykle stają się punktem wyjścia do powstania kluczowej serii w twórczości Hałasa, jaką były Góry.