Jerzy KAŁUCKI (1931-2022), „Bez tytułu”, 1973

akryl, płótno, 110 x 80 cm,
sygnowany na odwrocie: Jerzy Kałucki 1973 / „A vista” (?).
Obraz ze zbiorów rodziny artysty.
Muzeum Ziemi Chełmskiej posiada w swojej kolekcji obraz zbliżony kompozycyjnie do tego, który prezentujemy na naszej aukcji, o tytule „Kobalt”, z 1973, akryl, płótno, 110 x 80 cm. Obraz ten został zakupiony do zbiorów muzeum bezpośrednio od autora w 1983.
(źródło: http://mzch.pl/zbiory2/, ID 153, Nr inwentarzowy MCH/S/M/573)

Malarz, scenograf, urodzony w 1931 we Lwowie. Studiował w ASP w Krakowie w latach 1951-1957, dyplom w pracowni Andrzeja Stopki na Wydziale Scenografii ASP. Początki swojej pracy twórczej artysta związał z teatrem. Pracował w Teatrze Śląskim w Katowicach, Teatrze Lalki w Toruniu i Teatrze Zagłębie w Sosnowcu. W 1976 przystąpił do Stowarzyszenia Artystycznego Grupa Krakowska. W latach 1981-2003 prowadził pracownię malarstwa w ASP w Poznaniu. Miał szereg wystaw indywidualnych malarstwa i rysunku, m.in. w Warszawie, Krakowie, Chełmie, Cieszynie, Lublinie, Zielonej Górze, brał udział w wystawach zbiorowych w Anglii, Niemczech, na Węgrzech, we Włoszech, Turcji, Grecji, Szwajcarii i Kanadzie. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Poznaniu, Warszawie, Wrocławiu, Muzeum Ziemi Chełmskiej w Chełmie, Museum of Modern Art, Sammlung Jurgen Blum, Hunfeld, galerie Hoffmann, Gorbelheimer-Muhle, a także w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą. W swoim opracowaniu poświęconym twórczości Jerzego Kałuckiego Bożena Kowalska tak charakteryzuje artystę: „Intelektualista i agnostyk, ze szczególnym upodobaniem do nauk ścisłych, a jednocześnie introwertyk, zawsze dyskretnie ukrywający wszelkie emocje i sprawy osobiste, więc negujący też wszelki subiektywizm – Jerzy Kałucki nie mógł dla interesującej go problematyki wybrać żadnego innego środka przekazu niż język geometrii. (…) Sam artysta pisze: ‘Instynktownie wybrałem geometrię. Jej właściwości, jak jasność, uniwersalność, oparte na aprioryczności podstawowych twierdzeń były dla mnie doskonałym środkiem dla skonstruowania obrazu’”. (B. Kowalska, „Przestrzenie Jerzego Kałuckiego”, Centrum Sztuki Galeria EL w Elblągu, 2007, s. 114).