olej, tektura, wym. 29 x 22 cm, sygn. p. d. "F. Bartoszek"
Franciszek Bartoszek (1910-1943) to twórca mało rozpoznawalny choć ważny dla okresu międzywojennego i warszawskiego środowiska artystycznego. Uczeń Felicjana Kowarskiego i Tadeusza Pruszkowskiego w Warszawskiej ASP, którą ukończył w roku 1937. Współzałożyciel stowarzyszenia plastycznego "Czapka frygijska" (1934-1938) - grupy artystów warszawskich o wyraźnie komunistycznych poglądach. Odrzucając wszelkie awangardowe nowinki tworzyli sztukę wyrazistą, agitującą i zaangażowaną a tematem ich prac nierzadko była bieda, strajki robotnicze, wyzysk robotników. Ich dwie wystawy o roku 1936 i 1937 odbiły się szerokim echem. Franciszek Bartoszek uciekając z Warszawy we wrześniu 1939 roku dotarł do Lwowa a potem Jasła , skąd powrócił do stolicy włączając się w pracę podziemia . Nawiązał współpracę ze Związkiem Walki Wyzwoleńczej , wstąpił do PPR i wkrótce przyłączył się do działań dywersyjnych Gwardii Ludowej w Warszawie. Był uczestnikiem zamachu na restaurację "Mitropa" , Wytwórnię Papierów Wartościowych czy akcji likwidacyjnej komendanta policji granatowej. Zginął w akcji zbrojnej na bank "Społem". Jego nieliczny dorobek uległ rozproszeniu , prezentowany obraz doskonale ilustruje zaangażowanie społeczne jego Twórcy i jest ważnym świadectwem historycznym.
Paskutiniai peržiūrėti
Prisijunkite, jei norite pamatyti pozicijų sąrašą
Mėgstami
Prisijunkite, jei norite pamatyti pozicijų sąrašą