Szabla szeregowych lekkiej kawalerii, Francja, wz. 1816

dł. szabli w pochwie 1100 mm, dł. szabli 1073 mm, dł. głowni 920 mm, szer. głowni u nasady 31 mm, gr. grzbietu u nasady 11 mm, masa szabli 1225 g, masa szabli w pochwie
1985 g

R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna, koszowo-tarczowa. Jelec esowaty, trójkabłąkowy, w przekroju owalny. Tarcza od strony grzbietu lekko zwinięta ku głowni, zakończona łezką. Od strony siecznej zwęża się tworząc kabłąk główny. Boczne kabłąki, łukowato wygięte, łączą się z kabłąkiem głównym w jego górnej części. Trzon drewniany, poprzecznie karbowany, obciągnięty skórą i opleciony mosiężnym filigranem. Krótki, mocujący trzon kapturek zanitowany trzpieniem głowni. G ł o w n i a stalowa, polerowana, o umiarkowanej krzywiźnie, z wyoblonym grzbietem, o przekroju klinowym. Pióro obosieczne, sztych przygrzbietowy. Na grzbiecie mało widoczna sygnatura fabryczna. P o c h w a stalowa, polerowana, szyjka mocowana w płaszczu dwoma nitami, jedna ryfka z ruchomym koluszkiem na grzbiecie, ostroga asymetryczna.
stan zachowania: 4/4/4