Szabla oficera kawalerii, Francja, XIX w.

dł. szabli w pochwie 1042 mm, dł. szabli 980 mm, dł. głowni 832 mm, szer. głowni u nasady 31 mm, gr. grzbietu u nasady 9 mm, masa szabli 860 g, masa szabli w pochwie 1515 g

R ę k o j e ś ć zamknięta, oprawa mosiężna, koszowa. Jelec esowaty, krzyżowy, trójkabłąkowy, z wąsami. Trzon drewniany z czternastoma poprzecznymi karbami, obciągnięty czarną skórą i opleciony dwukrotnie gładkim drutem mosiężnym i filigranem. Kapturek długi, sięgający jelca, zwieńczony owalnym guzem, nitowanym trzpieniem głowni, dołem mocowany klinem do jelca. Ułamana końcówka. G ł o w n i a stalowa, polerowana, obustronnie profilowana w jedną szeroką, sięgającą obosiecznego pióra bruzdę. Sztych w linii grzbietu. Na wysokości zastawy obustronna, trawiona dekoracja: panoplia, wici roślinne, kwiaty. P o c h w a stalowa, polerowana, dwie mosiężne ryfki, grzbiet płaski. Mosiężna szyjka z gniazdami na wąsy, ostroga asymetryczna.
stan zachowania 4/4/4