Ida Stańczyk,
Melancholia I, 2021
Na cykl pod wspólnym tytułem „Melancholia – anatomia światła” składa się pięć wielkoformatowych obrazów olejnych (2x2,5m). Główną inspiracja do ich powstania stała się próba malarskiej interpretacji pojęcia melancholii.
Cykl „Melancholia – anatomia światła” to portret młodego człowieka, samotnego w zatomizowanym świecie, odseparowanego od zgiełku nowoczesnych form ustawicznej komunikacji. W surowych pomieszczeniach, udających układem fragment mieszkania, podają ostatnie promienie wieczornego światła i rozświetlają nieznacznie fragmenty postaci.
Obrazy te są notatką z okresu samotności – ilustrują los człowieka odciętego od świata zewnętrznego, zatrzymanego w miejscu, egzystującego w przedziwnym bezczasie.
Drugim głównym tematem obrazów jest światło – wieczorne, gasnące, ledwo dotykające scenerii. Na kolejnych płótnach nastaje i powoli zapada zmierzch.
Wymiary: 200x250cm, format poziomy, 5 samodzielnych obrazów pochodzących z jednego spójnego cyklu
Technika: malarstwo olejne, płótno bawełniane rozpięte na ramach sosnowych, obecnie nieoprawione
Data powstania: 2021
