RIBADENEIRA Petro R.P., Historia vitae divi Patriarchae Ignatii de Lojola, Societatis Jesu institutoris.

Historia vitae divi Patriarchae Ignatii de Lojola, Societatis Jesu institutoris. 

Quam juxta editiionem Anni MDCII Coloniae Agrippinae, denuo in lucem dedit. Bibliotheca Ignatiana Societatis Jesu. Viennae Austriae 1744. Typis Maria Evae Schilgin Viduae. 23 x 17 cm), s. [14], 336, [20], miedzioryt na frontyspisie, inicjały, opr. sk. z epoki.
Otarcia opr., egz. ze śladami zawilgocenia, żółte i rdzawe plamy na kartach, odręczny podpis własn. na karcie tyt., niew. naddarcie frontowej wyklejki. Frontyspis jest dziełem wiedeńskiego franciszkanina Innozenza Moscheroscha (1697-1772). Późniejsze wiedeńskie wydanie biografii Ignacego Loyoli (1491 - 1556) pióra Pedro Ribadeneyry (1527-1611), opublikowane po raz pierwszy w Neapolu w 1572 roku. Chociaż urodzony w Toledo biograf i historyk pierwotnie napisał dzieło o Loyoli po hiszpańsku (zachował się 132-stronicowy rękopis), pierwsze wydanie było po łacinie (poprawione wydanie hiszpańskie zostało opublikowane dopiero w 1583 r.). Ribadeneyra w swoim dziele twierdził, że Ignacy Loyola nie dokonał żadnego cudu, poza założeniem swojego Zakonu. W procesie kanonizacji Loyoli narracja autora zmieniła się, przychylając się do bytności cudów poczynionych przez jezuitę - twierdził później, iż przy publikacji Życia Loyoli wiedział o cudach, ale nie miał wystarczających ku temu dowodów.