KANTOR JÓZEF - TATRY W POEZYI POLSKIEJ, 1909, [dedykacja]

KANTOR JÓZEF - TATRY W POEZYI POLSKIEJ. NAKŁAD KSIĘGARNI M. GUSTOWICZA, JAROSŁAW 1909r., str. 316, [1]; 17cm. Dedykacja autora na str. tytułowej.

Pierwsza i przez blisko pół wieku jedyna antologia poezji tatrzańskiej ułożona przez znanego pisarza tatrzańskiego.

OPRAWA TWARDA PŁÓCIENNA. STAN Dobry, przetarcia oprawy, niewielkie przybrudzenie kilku kart

Józef Kantor (1870-1920) – polski nauczyciel, etnograf, znawca gwary podhalańskiej.  Był synem Wawrzyńca Kantora, rolnika. Uczył się w Gimnazjum św. Anny w Krakowie, w gimnazjum Nowym Sączu, w III Gimnazjum w Krakowie i ponownie w Gimnazjum św. Anny. W latach 1892–1898 studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1910 roku przygotował pracę doktorską Ksiądz Marek w dziełach J. Słowackiego i A. Mickiewicza, która doczekała się druzgocącej opinii ze strony recenzentów. Pracował jako nauczyciel w szkołach średnich w Nowym Sączu, Jarosławiu i Krakowie. W 1907 roku opublikował monografię etnograficzną Czarny Dunajec, jedyną tego typu publikację z Podhala.