[ARCHITEKTURA] LE PAUTRE/Lepautre Jean - OEUVRES D'ARCHITECTURE TOM I i II 1751

LE PAUTRE/Lepautre Jean - OEUVRES D'ARCHITECTURE TOM I i II:

Lepautre, Jean - Oeuvres d'architecture de Jean Le Pautre, Architecte, Dessinateur & Graveur du Roi. Tome premier. Contenant les frises, feuillages, montans ou pilastres, grotesques, moresques, panneaux, placarts, trumeaux, lambris, amortissemens, plafonds, & généralement tout ce qui concerne l'Ornement

k.[4], 273 tablic [akwaforta], k.[1]

Oeuvres d'architecture de Jean Le Pautre, Architecte, Dessinateur & Graveur du Roi. Tome second. Contenant les Portes, Cheminées, Lambris, Alcoves, Cabinets, Portails d'Eglise, Clôtures de Chapelle, Portes de Chœur, Retables d'Autel, Tabernacles, Soleils, Plaques, Eau-Benitiers, Chaires à prêcher, Œuvres & Bancs de Marguilliers, Confessionaux, Sépultures, Epitaphes, & Tombeaux

k.[2], 268 tablic [akwaforta], k.[1]

Jean Le Pautre (1618-1682) lub Lepautre był francuskim projektantem i rytownikiem, starszym bratem architekta Antoine'a Le Pautre, ojcem rytowników Pierre'a Le Pautre i Jacques'a Le Pautre oraz wujkiem rzeźbiarza Pierre'a Lepautre'a. Jean Le Pautre był praktykantem stolarskim i budowlanym. Oprócz nauki mechaniki i konstrukcji rozwinął niezwykły charakter pisma. Jego niezliczone i bogate projekty obejmowały głównie sufity, fryzy, kominki, drzwi i dekoracje ścienne. Projektował także szafki, lustra i inne meble.
Le Pautre przez długi czas pracował w Gobelins. Jego twórczość jest często bardzo ekstrawagancka i skomplikowana. Natomiast jego kominki były często proste i eleganckie. Wykonywał wiele projektów dla Andre Charlesa Boulle. W 1677 roku został członkiem Paryskiej Akademii.

Twórczość artysty, wpisująca się w styl Ludwika XIV, wywarła nieoceniony wpływ na rozwój sztuki europejskiej – w tym na obszar Śląska i Rzeczypospolitej. Odbitki graficzne wydawane w tomach (do których należy niniejszą pozycje) były wykorzystywane przez twórców czerpiących z nich konkretne rozwiązania, wybierających z różnych kart pojedyncze elementy (dzięki którym powstawały nowe kompozycje – kompilacje pierwowzorów), bądź traktujących ryciny Le Pautre’a jako źródło inspiracji dla własnych projektów. Serie graficzne francuskiego artysty zaowocowały także popularyzacją zawartych w nich, późnobarokowych zdobień ornamentalnych, co stało się widoczne już od lat 80 XVII wieku. Z licznych przykładów oddziaływania wzorników przywołać można np. prace architekta Tylmana z Gameren – posiadacza tomów z odbitkami Le Pautre’a, korzystającego z nich m.in. przy tworzeniu projektów ołtarza w kościele na Czerniakowie w Warszawie i przy wystroju wnętrz rezydencji w Puławach oraz w stołecznych Łazienkach. Przykładem z kolejnego stulecia jest choćby wystrój monumentalnego klasztoru cystersów w Lubiążu – w końcu lat 70. XVIII w. pracował w nim Matthias Steinl, artysta pochodzenia austriackiego, który posłużył się m.in. rozwiązaniami czerpanymi z wzorników ambon. Odniesienia do rycin le Pautre’a można odnaleźć w całym szeregu dzieł z obszaru Mazowsza, Wielkopolski, Małopolski oraz Śląska, co dowodzi znaczącej roli artysty w rozwoju sztuki nowożytnej na naszych terenach.

[dr Alina Barczyk Katedra Historii Architektury Instytut Historii Sztuki Uniwersytet Łódzki]

Rok wydania:  A Paris,: Rue Dauphine. Chez Charles-Antoine Jombert, Libraire du Roi pour l'Artillerie & le Génie, à l'Image Notre-Dame., M. DCC. LI. Avec Privilege Roy. [1751]

Format: Tom I - 35 x 23,5 cm., Tom II - 44 x 31 cm.

Oprawa: pełna skóra z epoki, złocenia/tłoczenia na grzbiecie, wypukłe zwięzy, szyldzik z tytulaturą, obcięcia kart barwione

Stan: Tom I - spójna i kompletna, oprawa z wytarciami/ przetarciami na krawędziach, rogi mocno wytarte, pęknięcie na linii grzbietu, miejscami rdzawe plamki [foxing], na kilku stronach sygnatury numeryczne i podkreślenia [ołówek - bez szkody dla tekstu], okładka jak i karty z suchym śladem po dawnym zalaniu [częściowo ze szkodą dla grafik], Tom II - spójna, oprawa z wytarciami/przetarciami na krawędziach, jeden z rogów z ubytkiem, ubytki i luzy na grzbiecie, wyklejki popękane z ubytkami, 6 k. podklejonych [ 2 ze szkodą dla grafik], 8 k. z ubytkami [bez szody dla tekstu i grafik], miejscami przybrudzenia/przebarwienia, 4 k. gryzmoły ołówkiem [bez szkody dla tekstu], w spisie drobne notatki i podpis "A F Chevreux 1862", brakuje 3 kart z 4 grafikami