Warszawa 1928. Dom Książki Polskiej. 16,5x23 cm, str. 136, czarno-białe fotografie w tekście, płócienna oprawa wydawnicza. Stan dobry (podpis własnościowy na str. tytułowej, otarcia oprawy, pojedyncze małe przybrudzenia).
Wydanie drugie. Ozdobiona fotografiami historia 39 zniszczonych dworów i rezydencji na Podolu, Wołyniu i Ukrainie, znajdujących się w miejscowościach i wsiach: Kamieniec Podolski, Chocim, Paniowce, Zawale, Michałówka, Michałowice, Malejowce, Boguszówka, Borówka, Peczara, Berszada, Krasnosiółka, Antopol, Sumówka, Krasne, Krasnówka, Hryszowce, Wasylówka, Pietniczany, Strzyżawka, Janów, Czerepaszyńce, Woronowica, Strzelczyńce, Podorożna, Odesa, Połonne, Hamernia, Antoniny, Sławuta, Romanów, Krasnopol, Tulin, Wierzchownia, Hajworon, Berezna, Daszów, Leśkowa, Spiczyńce, Białocerkiew, Łopatyn.
"Chcę przywieść na pamięć dwory, kaplice, biblioteki, zabytki pamiątki bojów, by powiedzieć: Tego wszystkiego już nie ma. Przepadło stracone bezpowrotnie. Ludzie co tam mieszkali, częściowo pomordowani, częściowo spaleni i popioły ich rozrzucone na cztery części świata. Ci, co przy życiu pozostali, poszli na wygnanie, na tułaczkę, często nie mają kąta, by zapłakać. Od swych progów wytartych, od swych mogił, poszli w świat. A dwory? Z nich pozostały tylko zgliszcza, szkielety, często miejsca, gdzie stały, zostały zaorane, by właściciel nie poznał, gdzie się urodził." [fragment wstępu]