Szabla francuska, artylerii konnej

głownia stalowa, obustronnie ciągniona w szerokie zbrocze; u nasady wewnętrznego płazu owalny znak z litera „R” pod koroną; jelec kabłąkowy, mosiężny, tylne ramie wygięte ku dołowi, zakończone kulką; rękojeść drewniana, w okładzinie z gotowanego rogu bydlęcego, z 14 karbami w oplocie z miedzianego, dwupokrętkowego drutu; głowica owalna, kapturek z krótkim warkoczem; pochwa stalowa, z dwiema ryfkami z brajcarkami;
stal, mosiądz, drewno, róg, drut miedziany;
dł. głowni 80,5 cm, dł. całk. 94,7 cm, krzywizna 5,7 cm; dł. w pochwie 99 cm.
Francja, ok. poł. XIX w.