ENCYKLOPEDYJA powszechna. T. 1-28. Warszawa 1859-1868. S. Orgelbrand. 8. opr. wsp. pł. z szyldzikiem.
Miejscami drobne zabrązowienia papieru i zaplamienia, w t. 5 brak karty tyt., w t. 10 zabrązowienia górnej partii znacznej części kart, w t. 15 podklejony ubytek narożnika karty przedtyt., w t. 17 dwie pierwsze karty, s. 897-983 i spis haseł w kopiach kserograf. W części tomów zapiski po rosyjsku, w kilku piecz. Zakreślony fragment tekstu przy haśle "Żółkiewscy". Książka poddana profesjonalnej konserwacji gazowej. Każdy tom obj. 1000-1200 s. Na końcu każdego tomu (w t. 14 - na początku) wykaz haseł w nim zawartych. Płótno granatowe, czerwone szyldziki na grzbietach, na nich złoc. tytuł, poniżej na płótnie numer tomu i zakres literowy haseł. Oprawa t. 16 nieco odmienna od pozostałych (różnice w zastosowanej czcionce i kolorze szyldzika). W "Empireum" W. Łysiaka czytamy: "Autorów haseł w encyklopedii Orgelbranda było łącznie aż 181 (wielu sławnych, m.in. J. Lelewel, K. Estreicher, O. Kolberg, J. I. Kraszewski, J. Kremer, itd.). Wydawano trzy zeszyty miesięcznie (od 1 X 1859). Dziewięć zeszytów tworzyło jeden tom. Tomów miało być 15, ale rzecz się rozrastała w sposób nieprzewidywalny, zatem zwiększono limit do 18 tomów, później do 26, a praktyka i to obaliła: 'Encyklopedyja Powszechna' Orgelbranda liczy 28 tomów (28.376 stron!). Aby się nie rozrosła jeszcze bardziej, pod koniec skracano 'morderczo' treść hasłowych tekstów, ze szkodą dla nich. Ostatni tom (najgrubszy) wyszedł w 1868 roku. Dzieło życia Samuela [Orgelbranda] zostało spełnione - teraz już mógł opuścić ziemski padół. Zmarł kilka miesięcy po wydrukowaniu woluminu ostatniego, w tym samym roku - 1868" (s. 544-546). Encyklopedia zajmuje 142 cm bieżące półki.
Paskutiniai peržiūrėti
Prisijunkite, jei norite pamatyti pozicijų sąrašą
Mėgstami
Prisijunkite, jei norite pamatyti pozicijų sąrašą