Gustave van Vaerenbergh (1873-1927), Popiersie kobiety z gałązkami wawrzynu we włosach

terrakota o półmatowej powierzchni (lekko zeszkliwionej),
glinka garncarska ze złotą folią (?) - cokół (rekonstruowany?);
mały ubytek na puklu włosa od frontu, cokół rekonstruowany (?) wys. 62 cm; sygn. ryta z tyłu popiersia: G.V. Varenborgh
Belgia, Gustave van Vaerenbergh , pocz. XX w.-1 ćw. XX w.
Na czworokątnym, złoconym (rekonstruowanym) cokole popiersie młodej kobiety utrzymane w stylistyce neorenesansowej; o półdługich włosach, zebranych do tyłu chustą - przepaską i związanych luźno, z zatkniętymi
na skroniach gałązkami lauru, w bluzce przymarszczonej na ramionach i serdaczku z aplikacją motywem meandra i laurowej gałązki. Głowa zwrócona w lewo, lekko uniesiona.
Sygnowana realizacja belgijskiego rzeźbiarza art nouveau, Gustave van Vaerenbergha(Vaerenborgha), pracującego w Schaerbeek (Bruksela); znany z realizacji popiersi kobiet w marmurze, brązie, terrakocie i technice chryzelefantyny