Głownia wykuta ręcznie z japońskiej stali tamahagane o dużej odporności na wykruszanie i urazy mechaniczne. Ostrze o długości 63,2 cm, typu shinogi zukuri, hartowane selektywnie z nieregularnym płomienistym hamonem typu mimigata i zabieleniem typu gunome. Hamon ma wiele ciekawych asymetrii wzbogacających jego wzór. Wzór warstwowania hada imitujący słoje drewna (ko-itame). Ostrze ma kilka rozwarstwień (kizu) powstałych podczas ręcznego kucia ostrza i świadczących o autentyczności ostrza, a także kilka zarysowań, ale ogólnie jest w stanie bardzo dobrym. Miecz pochodzi z końca XVI wieku. Ostrze sygnowane jest Kanemitsu, co potwierdzone jest przez specjalne zaświadczenie z pozwoleniem na wywóz tego miecza z Japonii. Miecz jest niezwykle lekki i poręczny (waga miecza około 0,9 kg). Ostrze nie ma zbrocza (strudziny, bo-hi), klinga mocowana jest na jeden kołeczek mekugi. Miecz ma sprężyste ostrze o dobrej geometrii. Habaki mosiężne ze złoceniem oraz ozdobnym szrafowaniem, podkładki (seppa) z miedzi pokryte częściowo mosiądzem. Tsuba żelazna, typu sukashi, ażurowa, okrągła, pokryta warstewką patyny. Fuchi i kashira z tego samego materiału, z ozdobnym nanako z pozłoconym motywem florystycznym. Kashira typu kabuto. Menuki z mosiądzu w kształcie monów kirimon, złocone, również z nanako. Pochwa (saya) drewniana, z drewna magnolii, pokryta matową czarną laką i z wykończeniami z rogu bawolego. Taśma (sageo) czarna bawełniana. Rękojeść (tsuka) o długości 22,5 cm, drewniana, obłożona naturalną skórą płaszczki (samegawa). Oplot (tsuka ito) z japońskiego jedwabiu w kolorze czarnym i o typowym splocie. Miecz można całkowicie rozebrać na pojedyncze elementy w celu ich konserwacji lub wymiany. Wykonano przy nim zabiegi konserwacyjne na wszystkich elementach metalowych (głównie czyszczenie i lekka polerka oraz zabezpieczenie przed korozją), samo ostrze nie wymagało konserwacji. Dopasowano również i wybrano rękojeść, pochwę, tsubę oraz zakonserwowano oplot.
