drzeworyt barwny, tusz, papier, 22x26,5 cm, sygnowany sealem (pieczęcią) artysty
Drzeworyt pochodzi z dzieła Bairei Gakan (co tłumaczy się jako „Odbicie malarstwa Bairei”), wydanego przez Yamadę Shinzaburo z Unsodo w 1913 r. Jest to seria siedmiu tomów drzeworytów, które pokazują umiejętności artysty w odtwarzaniu natury. Te piękne, często minimalistyczne projekty obejmują krajobrazy, kwiaty, zwierzęta i owady, a nawet kilku uczonych i wojowników. Swobodnie narysowane płynną, kaligraficzną linią, wypełnione są delikatnymi kolorami lawowanego tuszu.
Kōno Bairei (1844–1895) urodził się jako Yasuda Bairei i mieszkał w Kioto. Był członkiem szkoły Maruyama-Shijo i mistrzem malarstwa kacho-go (przedstawienia ptaków i kwiatów) w okresie Meiji w Japonii. W 1852 roku rozpoczął naukę u malarza szkoły Maruyama, Nakajimy Raisho (1796-1871). Po śmierci Raisho, Bairei studiował u mistrza szkoły Shijo, Shiokawy Bunrina (1808-77). W 1880 r. otworzył szkołę artystyczną, a jego uczniami byli Takeuchi Seihō, Kawai Gyokudō i Uemura Shōen. Jego prace obejmowały grafiki kwiatów, ptaków i pejzaże z domieszką zachodniego realizmu. Najsłynniejszą pracą artysty jest Bairei hyakuchō gafu (Album Bairei z obrazami stu ptaków) opublikowy w latach 1881 - 1884. W 1893 r. artystyczny i komercyjny sukces Bairei został uhonorowany powołaniem go do Komitetu Sztuki Cesarskiego Dworu.
