Balthus – Balthasar Kłossowski de Rola (1908
– 2001) francuski malarz pochodzenia polsko-niemiecko-żydowskiego.
Zarówno jego ojciec, niemiecki historyk sztuki o polskich korzeniach
Erich Klossowski, jak i matka, Niemka żydowskiego pochodzenia Elisabeth
Dorothea Spiro, córka kantora synagogi Pod Białym Bocianem we Wrocławiu
Abrahama Baera Spiro, zajmowali się malarstwem. Również wuj Balthusa,
Eugen Spiro był malarzem. W roku 1914 po wybuchu 1 Wojny Światowej
Klossowscy przenieśli się najpierw do Niemiec, a potem do Szwajcarii.
Oficjalnie Balthus zadebiutował już w 1921 r. cyklem czterdziestu
rysowanych tuszem obrazków, które wykonał mając osiem lat,
przedstawiających przygody kotka Mitsou, a zebranych w tomiku,
który wydał i wstępem opatrzył Rainer Maria Rilke. W roku 1924 Balthus
wrócił do Paryża gdzie rozpoczął studia artystyczne. Jego pierwsza
wystawa odbyła się w galerii w Paryżu. Malarstwo Balthusa, oryginalne
i nie poddające się próbom klasyfikacji, należy do najbardziej
pasjonujących zjawisk 20.wiecznej sztuki. Twórca zachowuje realizm,
lecz malowane przez niego wnętrza i pejzaże miejskie bliskie
są surrealizmowi. Pomimo wszystko nie chciał być kojarzony z tym ruchem.
Właściwie nie przyłączył się do żadnej grupy ani szkoły. Częstym
motywem jego dzieł są koty i młode dziewczęta malowane we wnętrzach
mieszkalnych. Oprócz obrazów Balthus tworzył także ilustracje książkowe
oraz scenografie teatralne. Powiedział, że jego malarstwo jest głęboko
religijne, a sam fakt malowania jest modlitwą. Jednak już pierwsza
wystawa w Paryżu wywołała kontrowersje. Artysta zyskał opinię malującego
młode, wyzywające dziewczęta. Jednak autor tłumaczył się, że to stan
swobody i ufności właściwy dzieciństwu, stan radosnej niewinności.
Bratem Balthusa był znany filozof francuski Pierre Klossowski. W roku
1998 otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Sztuk Pięknych
we Wrocławiu. Był także laureatem Nagrody Cesarza Japonii przyznanej mu w roku 1991.
Dzieła
Balthusa przyciągają miliony na rynku wtórnym i znajdują się w zbiorach
Tate, Metropolitan Museum of Art, Centre Pompidou i Art Institute of
Chicago.
Czytaj więcej o artyście na blogu: KRÓL KOTÓW
