Wymiary: 70 x 70 cm (zadruk)
Ed.: 1/1
Biogram
Agnieszka Mastalerz - absolwentka Pracowni Działań Przestrzennych Mirosława Bałki na Wydziale Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (2018), odbyła pobyt gościnny w pracowni Candice Breitz i Eli Cortinas w Hochschule für Bildende Künste w Brunszwiku (stypendium Deutscher Akademischer Austausch Dienst (DAAD) na rok 2019/2020), także Adama Broomberga i Olivera Chanarina w Hochschule für Bildende Künste w Hamburgu (2017/2018). Uczestniczka kursu podyplomowego na Malmö Art Academy (2024).
Wzięła udział w wystawach w Krupa Art Foundation we Wrocławiu (2025), Catinca Tabacaru Gallery w Bukareszcie (2024), NS-Dokumentazionszentrum w Monachium (2023), MOCAK-u – Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie, Manifesta 14 w Prishtinie, galerii eastcontemporary w Mediolanie (2022), Fabbri Schenker Projects w Londynie, MAXXI – Narodowym Muzeum Sztuki XXI wieku w Rzymie, Centrum Sztuki Współczesnej Luigi Pecci w Prato (2021), galerii Wschód w Warszawie (2020), Palazzo Strozzi we Florencji, Fundacji Rodziny Staraków w Warszawie (2019), Deichtorhallen w Hamburgu, Fondation Hippocrene w Paryżu (2018), Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (2017 – laureat Konkursu Artystyczna Podróż Hestii) i TRAFO Trafostacji Sztuki w Szczecinie (2016).
Była rezydentką Muzeum Susch w Szwajcarii, Artist Development Program w European Investment Bank Institute w Luksemburgu (2021) oraz galerii Futura w Pradze (stypendium z Funduszu Wyszehradzkiego, 2020). Uczestniczyła w Lucy Artist Residency Talks w Kawali (2022) oraz w School of Expressions w PLATO w Ostrawie (2019).
Prace Agnieszki Mastalerz znajdują się w kolekcjach Fondazione in Between Art Film Beatrice Bulgari, Grupy Ergo Hestia, Europejskiego Banku Inwestycyjnego, Muzeum Getta Warszawskiego, a także w kolekcjach prywatnych.
Od 2021 roku jest reprezentowana przez galerię eastcontemporary w Mediolanie.
Paweł Kowalewski - studiował na warszawskiej ASP, gdzie w 1983 otrzymał dyplom z wyróżnieniem w pracowni Malarstwa S. Gierowskiego. Od tego roku został najmłodszym członkiem "Gruppy". Do 1989 malował obrazy figuratywne, często o odniesieniach historycznych i patriotycznych. Na początku lat 90. powstały serie kolaży, w których artysta skupił się na estetyce codzienności, o znamiennych tytułach.: "Ćwiczenia z estetyki, w jakiej wzrastałem", "Znaki orientacyjne, które są konieczne, by uniknąć szaleństwa". W latach dwutysięcznych wątki polityczne były dalej częścią działalności artystycznej Kowalewskiego, o czym świadczą cykle wpisujące się w dyskurs antytotalitarny: "Nie wolno!" (2010) oraz "Symulator totalitaryzmu" (2012). Od 1985 jest wykładowcą na Wydziale Wzornictwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie w 2019 uzyskał stopień profesora.
