Zygmunt Karasiński (1898-1973) - skrzypek, pianista, saksofonista, kompozytor, dyrygent, autor piosenek, pionier Jazzu w Polsce. Szkolony w pianinie najpierw przez ojca, Adama Józefa (zwanego „polskim królem walców”), potem studiował wiolinistykę w Konserwatorium Warszawskim(u Jerzego Jarzębskiego). Po studiach podróżował po Europie jako skrzypek w grupie jazzowej Harry'ego Spielera. W 1922 wrócił do kraju, grywał m.in. w kawiarni „Ziemiańskiej”, założył swój pierwszy(z kilku) jazz band z Szymonem Kataszkiem(orkiestra nazywała się Złoty Jazz / Jazz d'Or). Ich występ na prestiżowej sali dancingu Oaza z 1922 roku uznawany jest za pierwszy koncert Jazzowy w Polsce. Grywali w popularnych warszawskich teatrzykach rewiowych(Morskie Oko, Perskie Oko, Wesoły Wieczór), a nawet w Operze Warszawskiej. Piosenki jego autorstwa śpiewały największe gwiazdy (przed wojną m.in. Eugeniusz Bodo, Hanka Ordonówna, Chór Dana, po wojnie m.in. Irena Santor, Mieczysław Fogg, Jerzy Połomski, Sława Przybylska). Współpracował z Telewizją Polską i Polskim Radiem.
Odręczna dedykacja piórem (o treści: Cała Warszawa niech dowie się, że niezrównany mistrz Gracjan Lepianko jest wspaniałym człowiekiem z wielkim sercem i duszą oraz moim najlepszym przyjacielem. Warszawa dnia 22.XI 1966r. Karasiński - nad nią wers zapisu nutowego tekst oraz Cała Warszawa | przebojowa piosenka finałowa z teatru „Morskie Oko” | słowa: A.Włast muzyka Z. Karasiński) pod fotografią o wym. 11,9 x 8,6cm, wmontowaną w arkusz o wym. 22,8 x 15,7 cm, na którego verso pieczątka: Gabinet Naprawy Dzieł Sztuki i Przedm. Artystycznych Gracjan Lepianko Warszawa, Krak.-Przedm. 10. oraz ta sama dedykacja długopisem, ale przekreślona (brudnopis).
Stan: arkusz z drobnymi zagnieceniami, zabrudzeniami, fotografia z zagniecionymi rogami (od suchego montażu), niewielkimi zarysowaniami i zabrudzeniami na powierzchni (kropka na czole).
Gracjan Lepianko (1905 - 15 V 1991) - warszawski konserwator zabytków, który pod adresem Krakowskie Przedmieście 10 przez kilkadziesiąt lat prowadził Gabinet Naprawy Dzieł Sztuki i Przedmiotów Artystycznych. Ukończył Szkoły Rysunków i Malarstwa na Wierzbowej 9, Szkołę Sztuki Stosowanej na Chmielnej i Szkołę Zdobniczą na Myśliwieckiej, uzyskując tytuł mistrza malarza zdobniczego i mistrza wyrobów galanterii artystycznej z metalu. Rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych, lecz sytuacja finansowa zmusiła go do przerwania studiów i podjęcia pracy. Działalność na własny rachunek rozpoczął w 1931 roku, kilka razy zmieniał lokalizacje(zanim, 1952r., nie trafił na Krakowskie Przedmieście). Pasjonował się sportem, trenował amatorsko boks i zapasy. W czasie II Wojny Światowej obudziła się w nim pasja do ożywiania „martwych”/ zniszczonych przedmiotów. Nie tylko naprawiał ale i kolekcjonował starocie. Po wojnie stał się bardzo popularny, były o nim filmy, wzmianki w prasie i przewodnikach. Odwiedzany przez liczne gwiazdy(wielu dziedzin), które czasem zostawiały po sobie pamiątkowe wpisy.
