Sekretera późnobarokowa

konstrukcja - świerk, sosna, dębina, fornir - mahoń, czarny dąb, brzoza, dębina; 240 x 124 x 64 cm;
Niemcy Północne i Śląsk; 2 poł. XVIII w.
Na plecach nastawy nalepka papierowa: Gehort Else Moller / Erb. nach Fr. Zaza Vanek.
Złożona z trzech części o prostych bokach, z dwuskrzydłowej nastawy z prostym frontem, zwieńczonej wypiętrzonym i rozerwanym, wolutowym naczółkiem z kroksztynkiem i sterczyną pośrodku, z części sekreterowej z ukośnie ułożoną klapą umieszczoną na komodowej, trzyszufladowej podstawie z falistym i karbowanym frontem, wspartej na czterech kostkowych nogach. Skrzydła drzwi oraz klapa ramowe z płycinami zlicowanymi i ozdobionymi na obrzeżu intarsjowaną, kilkubarwną wstęgą z geometrycznymi kwiatonami w narożnikach oraz gwiazdami pośrodku. Frontowe naroża nastawy ozdobione laskowaniem. Naczółek profilowany, z dekoracyjnymi nakładkami po środku, z toczoną sterczynką. Lica szuflad w przekroju poziomym przypominające po środku zarys łuku, na bokach ze ściętymi falami. Listwy miedzy szufladami i ponad nimi ozdobione laskowaniem. Na bokach komodowej podstawy mosiężne rokokowe uchwyty. Okucia mosiężne: nastawy rokokowe, w formie kartuszy, faliście wycięte, ozdobione rocaillami, w podstawie (sekretera i komoda) z blachy faliście wyciętej, u góry w formie trójlistnych kwiatonów, zwężające się ku dołowi, z łukowatymi uchwytami, przewiązanymi pośrodku. We wnętrzu nastawy dwie półki. Wnętrze części sekreterowej wypełnione szufladkami, po trzy na bokach i po środku trzy maleńkie u dołu nad zamykaną dwoma.
Mebel złożony z dwóch zespołów wykonanych w 2 połowie XVIII wieku na terenie Północnych Niemiec, tj. z nastawy ze zwieńczeniem oraz podstawy z częścią sekreterową i komodą, połączonych i uzupełnionych zapewne w 1 ćw. XX wieku na Śląsku. Była to zwyczajowa praktyka dla mebli, które z powodów sentymentalnych lub zabytkowych chciano zachować i przywrócić im funkcjonalność.