Najrzadsza lustrzanka z kolekcji. Lustrzane monety z rocznika 1927 i 1928 to prawdziwe rarytasy wśród monet WMG, których brakuje nawet w najlepszych kolekcjach. 5 fenigówka z 1928 roku znana jest tylko w kilku egzemplarzach.
2-gi najwyżej zagradowyny egzemplarz w na świecie z dopisem CAMEO.
Wyśmienity egzemplarz, wspaniała gabinetowa patyna, moneta z bardzo rzadko spotykanym efektem CAMEO, czyli, wyraźnym kontrastem pomiędzy głębokim, mocnym lustrem i zmatowionymi wypukłymi elementami reliefów.. W NGC dopis CAMEO otrzymały tylko 2 monety.
Ekstremalnie rzadka moneta, wybita stemplem lustrzanym dla Wolnego Miasta Gdańska w bardzo niskim nakładzie w celach kolekcjonerskich.
Parchimowicz katalog specjalistyczny wyd. 2012 - 55d, Kopicki 7828x - R8.
MONETA DO NAJLEPSZYCH KOLEKCJI.
NA NASZEJ AUKCJI WYSTAWIMY JEDNĄ Z NAJLEPSZYCH JAKOŚCIOWO KOLEKCJI MONET WMG WYBITYCH STEMPLEM LUSTRZANYM.
Wszystkie monety które trafiły do tej kolekcji, były selekcjonowane nie tylko pod względem bardzo wysokiej noty, ale przede wszystkim wspaniałej prezencji.
LUSTRZANKI WMG są odpowiednikiem, niskonakładowych monet kolekcjonerskich II RP - błędnie kojarzonych z próbami technologicznymi i jako takie katalogowane przez autorów opracowań. Monety takie jak 10 zł 1934 klipa Piłsudski, 10 zł 1934 Klamry, monety wybite stemplem lustrzanym (lustrzanki) 10 zł Sobieski i Traugutt, 100 zł 1925 Kopernik, czy inne tego typu monety bite z napisem PRÓBA w nakładach np. 20, 50 czy100 szt., to MONETY KOLEKCJONERSKIE !!!! Te wybite stemplem lustrzanym, najczęściej nie posiadały napisu próba. Na tych bitych stemplem zwykłym, napis próba umieszczono w celu odróżnienia od monet obiegowych. Wszystko wymienione monety II RP - to monety kolekcjonerskie i jest potwierdzone w literaturze międzywojennej. Fakt ten potwierdzają również listy ofertowe międzywojennego sklepu mennicy. Dziś monety kolekcjonerskie II RP (nazywane PRÓBAMI) kosztują kilkanaście - kilkadziesiąt tysięcy PLN. Monety WMG wybite stemplem lustrzanym, to dokładnie takie same monety kolekcjonerskie. Także wybite w znikomych nakładach, pojawiające się równie rzadko w handlu. Autorzy katalogów z niewiadomych powodów pomijają je w popularnych corocznych wydaniach katalogów, jakby wcale nie istniały, skatalogował je J. Parchimowicz w specjalizowanym katalogu (wyd. 2012) - jednak bez stworzenia dla nich oddzielnego działu - jak to ma miejsce przy monetach kolekcjonerskich II RP, opisał je też Kopicki nadając im rzadkości miedzy R7 a R8.
