BALIŃSKI Karol - Pisma. Poznań 1849. Księg. Jana Konstantego Żupańskiego. 16d, s. [4], XXVI, [2], 164, [2]....

BALIŃSKI Karol - Pisma. Poznań 1849. Księg. Jana Konstantego Żupańskiego. 16d, s. [4], XXVI, [2], 164, [2]. opr. nieco późn. pł. tłocz.
Niewielkie otarcia narożników okł. i grzbietu, stan dobry. Tom dedykowany w druku przez autora "drogim braciom moim gasnącym w Sibirze". Zaw. autorski wstęp prozą i wiersza, np.: Do współtowarzysza wygania, Konik Zwierzyniecki, Farys - Wieszcz, Do braci lekarzy, Piosnka rolnika, Więzień do zbirów, Emil Debraux, Samobójstwo, Kilka obrazów z życia Polski i Niemiec, Requiem staremu światu.
K. Baliński (1817-1864) - poeta, tłumacz, członek radykalnych grup narodowowyzwoleńczych. Za działalność w polistopadowych ugrupowaniach rewolucyjnych został w 1839 skazany na karę śmierci, którą zamieniono na zesłanie na Sybir. "Zwolniony po trzech latach w 1842 roku, zajął się intensywnie działalnością poetycko-wydawniczą [...]. Został ponownie aresztowany w roku 1846 i zwolniony w kwietniu 1847, na podstawie oświadczenia lekarskiego o rychłej śmierci [...]. W roku 1851 udał się na emigrację do Belgii i Francji, gdzie poznał osobiście Adama Mickiewicza i wszedł do koła towiańczyków" (Wikipedia).