Jego prace odzwierciedlają jego pociąg do podświadomości, do „dziecięcego ducha” i do swojego kraju. We wczesnych latach wykazywał silne wpływy fowistów, kubistów i ekspresjonistów, zanim przekształcił się w malarstwo płaskie z pewną naiwnością . Obraz zatytułowany La Ferme, namalowany w 1921 roku, jest jednym z najsłynniejszych obrazów tego okresu.
Po wyjeździe do Paryża jego twórczość staje się bardziej oniryczna, co koresponduje z głównymi nurtami ruchu surrealistycznego, do którego jest przywiązany. W licznych wywiadach i pismach z lat 30. Miró manifestuje chęć porzucenia konwencjonalnych metod malowania, by – jak sam mówi – „zabić ich, zamordować lub zgwałcić”, promując w ten sposób współczesną formę ekspresji. Nie chce spełniać żadnych wymagań, ani estetyki i jej metod, ani surrealizmu .
Na jego cześć powstała w 1975 roku w Barcelonie Fundacja Joan-Miró .
Jest to centrum kulturalno-artystyczne poświęcone prezentowaniu nowych
trendów w sztuce współczesnej. Jest początkowo zasilany z dużego
funduszu oferowanego przez nauczyciela. Inne miejsca mają ważne kolekcje
dzieł Miró, takie jak Pilar and Joan Miró Foundation w Palma de
Mallorca, Musée National d’art moderne de Paris, Musée d’art moderne de
Lille i Museum of Modern art of New York.
